Kolej na kolej

Strona główna » dworzec » Warszawa Jeziorki

Warszawa Jeziorki

Archiwum

Mała stacyjka, a właściwie przystanek, ale z czterema kolejnymi nazwami…

Obecnie jest to ostatnia stacja w Warszawie jadąc linią kolejową 8 (LK8) w kierunku Radomia. Przez stację przechodzą dwa tory dla ruchu pasażerskiego, po ich wschodniej stronie jest pojedynczy tor wyłącznie towarowej linii LK937 z Warszawy Okęcie do elektrociepłowni na warszawskich Siekierkach (o tej linii napiszę trochę więcej w dalszej części).

Przystanek wybudowano w 1934 roku, razem z nową linią Warszawa-Radom, dając mu nazwę Iwiczna. Ale do września 1939 nie był oficjalnie otwarty: figurował w rozkładach jazdy, ale nie zatrzymywały się tam żadne pociągi. W zimowym rozkładzie Generalnego Gubernatorstwa 1940/41 przystanek ten figuruje jako Jeziorki, ale nadal nic się tam nie zatrzymuje. W rozkładzie lato 1942 Jeziorki już są czynne: trzy pociągi na dobę. Nazwa „Jeziorki” została w 1948 roku zastąpiona przez „Jeziorki Warszawskie”, którą z kolei w 1951 zmieniono na „Warszawa Jeziorki”, gdy wieś Jeziorki przyłączono do Warszawy.

Rozkład jazdy Warszawa-Warka, lato 1938.

Początkowo stacja miała jeden peron, pomiędzy torami. Przez tory przechodził przejazd drogowy (ulica Karczunkowska) zabezpieczony szlabanem. Peron był tuż na południe od przejazdu. Przy przejeździe stał budynek posterunku odstępowego, z którego obsługiwano też szlaban.

W roku 2016, w ramach przebudowy LK8, zamknięto przejazd kolejowy przez Karczunkowską, rozpoczęto rozbiórkę istniejącego peronu i budowę wiaduktu nad torami. Dość szybko wybudowano dwa nowe jednokrawędziowe perony (po jednym dla każdego kierunku ruchu) , ale wiadukt oddano do użytku dopiero pod koniec sierpnia 2020.

Zanim otwarto wiadukt, połączenie obu części Karczunkowskiej umożliwiał specjalnie wybudowany tymczasowy przejazd przez tory, z rogatkami i drewnianą budką dróżnika, jakieś 200 metrów na południe od stacji. Oto kilka zdjęć ze stycznia 2019:

Widok w kierunku centrum Warszawy. Peron 1 na pierwszym planie jest już gotowy, peron 2 jest za wiaduktem. LK937 jest po prawej stronie peronu 1.
Schody na peron po północnej stronie wiaduktu.
Wjazd na wiadukt od strony zachodniej. Wiaduktem można już było przejść pieszo, ignorując znaki „zakaz przejścia”. Przejechać samochodem się jeszcze nie dało, bo drugi koniec wiaduktu był bardzo niegotowy.

No a jak to wygląda dzisiaj? Tuż przy stacji jest parking P&R (jest on bezpłatny dla posiadaczy co najmniej dobowych biletów na transport miejski):

P&R Warszawa Jeziorki, tuż na wschód od stacji.W tle ściana wiaduktu ulicy Karczunkowskiej.

Z parkingu jest przejście przez tory LK937, z którego można wejść na peron 2 (w kierunku centrum Warszawy). Aby z parkingu dostać się na peron 1 trzeba najpierw wejść albo wjechać windą na wiadukt, a potem zejść albo zjechać inną windą.

Szaro-czerwony obiekt po prawej stronie to parkomat
Na pierwszym planie tory LK937

Perony najlepiej widać z wiaduktu. Na peronach są ławki, wiaty i tablice z rozkładem jazdy, ale nie ma kas ani automatów biletowych. Oto peron 1 (w kierunku Piaseczna):

Peron 1, widok z wiaduktu. Tor po prawej to LK937.
Peron 1, widok spod wiaduktu. Przy peronie stoi pociąg Szybkiej Kolei Miejskiej.

A oto peron 2, w kierunku Warszawy. Po prawej stronie widać nieoficjalny parking przy ulicy Gogolińskiej. W dali na prawym torze jest pociąg w kierunku Piaseczna.

Peron 2, w kierunku Warszawy

Wiadukt od strony północnej:

Wiadukt ulicy Karczunkowskiej. Po prawej stronie jest peron 1.

Na poprzednich zdjęciach było widać two małe budyneczki, pobazgrane graffiti. Oto one w całej okazałości:

Budka po północnej stronie wiaduktu. Napis „PKP Energetyka” sugeruje, że to ma coś wspólnego z siecią trakcyjną. Ale nie widać żadnych przewodów – może są podziemne kable?
Kontener po południowej stronie wiaduktu, koło wejścia na peron 2 z P&R. „Thales” sugeruje, że to jest część systemu sterowania ruchem pociągów. W tym miejscu był budynek posterunku odstępowego – może to jest współczesna wersja?

Na stacji zatrzymują się pociągi Kolei Mazowieckich i warszawskiej Szybkiej Kolei Miejskiej. W dni powszednie są trzy pociągi na godzinę w każdą stronę.

A co z tą linią 937, która przechodzi obok stacji, ale na tyle blisko, że warto i niej coś napisać? Służyła jako dojazd do papierni w Jeziornie, potem przedłużono ją do elektrociepłowni Siekierki, oraz do kilku fabryk w Iwicznej. W latach powojennych dobudowano bocznicę do bazy przeładunkowej materiałów budowlanych (piasek, żwir itp), która powstała jakieś 300-400 metrów na południe od ulicy Karczunkowskiej, po wschodniej stronie torów. Na początku 21. wieku bazę i bocznicę zlikwidowano. Po bazie został betonowy plac, a po bocznicy nie ma śladu. Były plany by na tym terenie wybudować osiedle tanich mieszkań w ramach programu „Mieszkanie Plus”, ale z planów wyszło to co zwykle, czyli nic.

Betonowy plac, jedyne co pozostało po punkcie przeładunkowym w Jeziorkach

1 komentarz

  1. optymista13 pisze:

    Zmieniają się czasy, zmieniają priorytety. Kolej trwa!

    Polubione przez 1 osoba

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.

Podaj swój adres emailowy by obserwować ten blog i otrzymywać powiadomienia o nowych postach

Dołącz do 122 subskrybenta