Mała stacyjka, a właściwie przystanek, ale z czterema kolejnymi nazwami…
Obecnie jest to ostatnia stacja w Warszawie jadąc linią kolejową 8 (LK8) w kierunku Radomia. Przez stację przechodzą dwa tory dla ruchu pasażerskiego, po ich wschodniej stronie jest pojedynczy tor wyłącznie towarowej linii LK937 z Warszawy Okęcie do elektrociepłowni na warszawskich Siekierkach (o tej linii napiszę trochę więcej w dalszej części).
Przystanek wybudowano w 1934 roku, razem z nową linią Warszawa-Radom, dając mu nazwę Iwiczna. Ale do września 1939 nie był oficjalnie otwarty: figurował w rozkładach jazdy, ale nie zatrzymywały się tam żadne pociągi. W zimowym rozkładzie Generalnego Gubernatorstwa 1940/41 przystanek ten figuruje jako Jeziorki, ale nadal nic się tam nie zatrzymuje. W rozkładzie lato 1942 Jeziorki już są czynne: trzy pociągi na dobę. Nazwa „Jeziorki” została w 1948 roku zastąpiona przez „Jeziorki Warszawskie”, którą z kolei w 1951 zmieniono na „Warszawa Jeziorki”, gdy wieś Jeziorki przyłączono do Warszawy.
Początkowo stacja miała jeden peron, pomiędzy torami. Przez tory przechodził przejazd drogowy (ulica Karczunkowska) zabezpieczony szlabanem. Peron był tuż na południe od przejazdu. Przy przejeździe stał budynek posterunku odstępowego, z którego obsługiwano też szlaban.
W roku 2016, w ramach przebudowy LK8, zamknięto przejazd kolejowy przez Karczunkowską, rozpoczęto rozbiórkę istniejącego peronu i budowę wiaduktu nad torami. Dość szybko wybudowano dwa nowe jednokrawędziowe perony (po jednym dla każdego kierunku ruchu) , ale wiadukt oddano do użytku dopiero pod koniec sierpnia 2020.
Zanim otwarto wiadukt, połączenie obu części Karczunkowskiej umożliwiał specjalnie wybudowany tymczasowy przejazd przez tory, z rogatkami i drewnianą budką dróżnika, jakieś 200 metrów na południe od stacji. Oto kilka zdjęć ze stycznia 2019:
No a jak to wygląda dzisiaj? Tuż przy stacji jest parking P&R (jest on bezpłatny dla posiadaczy co najmniej dobowych biletów na transport miejski):
Z parkingu jest przejście przez tory LK937, z którego można wejść na peron 2 (w kierunku centrum Warszawy). Aby z parkingu dostać się na peron 1 trzeba najpierw wejść albo wjechać windą na wiadukt, a potem zejść albo zjechać inną windą.
Perony najlepiej widać z wiaduktu. Na peronach są ławki, wiaty i tablice z rozkładem jazdy, ale nie ma kas ani automatów biletowych. Oto peron 1 (w kierunku Piaseczna):
A oto peron 2, w kierunku Warszawy. Po prawej stronie widać nieoficjalny parking przy ulicy Gogolińskiej. W dali na prawym torze jest pociąg w kierunku Piaseczna.
Wiadukt od strony północnej:
Na poprzednich zdjęciach było widać two małe budyneczki, pobazgrane graffiti. Oto one w całej okazałości:
Na stacji zatrzymują się pociągi Kolei Mazowieckich i warszawskiej Szybkiej Kolei Miejskiej. W dni powszednie są trzy pociągi na godzinę w każdą stronę.
A co z tą linią 937, która przechodzi obok stacji, ale na tyle blisko, że warto i niej coś napisać? Służyła jako dojazd do papierni w Jeziornie, potem przedłużono ją do elektrociepłowni Siekierki, oraz do kilku fabryk w Iwicznej. W latach powojennych dobudowano bocznicę do bazy przeładunkowej materiałów budowlanych (piasek, żwir itp), która powstała jakieś 300-400 metrów na południe od ulicy Karczunkowskiej, po wschodniej stronie torów. Na początku 21. wieku bazę i bocznicę zlikwidowano. Po bazie został betonowy plac, a po bocznicy nie ma śladu. Były plany by na tym terenie wybudować osiedle tanich mieszkań w ramach programu „Mieszkanie Plus”, ale z planów wyszło to co zwykle, czyli nic.
Zmieniają się czasy, zmieniają priorytety. Kolej trwa!
PolubieniePolubione przez 1 osoba