Dworzec Warszawa Powiśle

Dworzec ten, wybudowany w latach 1962–1963, według projektu Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka, obsługuje pociągi jeżdżące po podmiejskich torach linii średnicowej. Równolegle do nich przebiegają tory dalekobieżne, do których nie ma dostępu z Warszawy Powiśle. Widać to na zdjęciu poniżej:

^{Po lewej stronie tory dalekobieżne, po prawej perony przy torach podmiejskich}

Trudno jest zrobić zdjęcie budynku dworca tak. aby było widać nazwę stacji: ciemne litery w cieniu. To jest najlepsze co mi się udało. Może nazwa nie jest zbyt czytelna, ale za to widać obie wieże przy wjeździe na most Poniatowskiego:

W budynku dworca jest to czego można się spodziewać na małej stacji: kasa, automat biletowy, toaleta (skądinąd nieczynna, z drzwiami zastawionymi gustownym parawanem…). Był kiosk spożywczy, a może nawet mała kawiarenka, ale został tylko szyld i zasunięte na głucho rolety.

^{Kasa biletowa. Na pierwszym planie szyld nieczynnej kawiarni}

^{Automat biletowy sprzedający bilety na pociągi i komunikację miejską}

^{Wejście do (nieczynnej) toalety. Na kartce na górze parawanu jest napis „Awaria”}

Po obu stronach pawilonu dworca są schody prowadzące na dwa perony, po jednym na każdy kierunek jazdy. Oto zejście na peron 1 (dla pociągów w kierunku wschodnim). Niewiele się tu zmieniło od chwili wybudowania dworca 🙄😒.

Gdy zejdziemy na peron 1, to za nami widać wlot do tunelu linii średnicowej, a przed nami są perony w całej okazałości:

^{Zachodni koniec peronu 1. Widać wlot do tunelu średnicowego, a nad torami – budynek dworca}

^{Widok na perony (nr 1 po prawej, nr 2 po lewej) w kierunku wschodnim. Na końcach peronów widać zejścia na drugi koniec stacji}

Oba perony mają wejścia z obu końców, z dwóch różnych ulic. To nie jest nic nadzwyczajnego, ale różnica wysokości między tymi ulicami to około 25 metrów, a perony są mniej więcej w połowie tej różnicy. A to dlatego, że stacja jest położona na warszawskiej skarpie^*) i jedno wejście jest na górze, a drugie na dole skarpy. Zresztą według pierwotnych planów stacja miała się nazywać Warszawa Skarpa.

Betonowe wiaty w poprzek torów i peronów dziennikarzom opisującym stację kojarzyły się z liśćmi łopianami, albo z faworkami. No cóż, każdy ma swoje skojarzenia. Wiaty mogą się podobać albo nie, ale od deszczu chronią średnio, a od wiatru – wcale..

Oczywiście w reportażu o stacji nie może zabraknąć zdjęć pociągów. Udało mi się zrobić fotkę z dwoma na raz: na peron 1 wjeżdża pociąg linii S2 warszawskiej Szybkiej Kolei Miejskiej do Sulejówka Miłosnej, a po torach dalekobieżnych, „za płotem”, w kierunku przeciwnym, czyli na zachód, jedzie pociąg PKP intercity.

^{Na peron 1 wjeżdża pociąg SKM Warszawa, po torze za peronem2 przejeżdża pociąg PKP IC}

Na wschodnich końcach peronów jest zejście na dolną część skarpy, na skrzyżowanie Alei 3 Maja i ulicy Kruczkowskiego. Schody prowadzące na dół są, delikatnie mówiąc, zaniedbane:

Ale jeśli już zejdziemy na sam dół, to widok się poprawia. Budynek pod okrągłym dachem to oryginalnie był drugi budynek dworca, z kasami biletowymi. Ale już od dawna mieści się tam bar, bardzo popularny wśród młodzieży.

Zdjęcia były robione w połowie kwietnia 2023. Zobaczymy jak długo jeszcze będą aktualne. Kolejarze i władze Warszawy od dawna planują gruntowny remont tunelu średnicowego. Będzie się to wiązało nie tylko z zamknięciem ruchu pociągów na linii średnicowej, ale i z rozkopaniem bardzo ruchliwych Alei Jerozolimskich na kilka lat. Remont ten planowany jest już od około dwudziestu lat i data rozpoczęcia wciąż się przesuwa.

Wiosną 2021 kolejarze podpisali umowę na zaprojektowanie dwóch nowych przystanków, które inwestor zlokalizował przy rondzie de Gaulle’a (róg Al. Jerozolimskich i Nowego Światu) oraz nad Wybrzeżem Kościuszkowskim. Obecny dworzec Warszawa Powiśle, wpisany do rejestru zabytków, ma być wyłączony z obsługi ruchu pasażerskiego, ale ma służyć komunikacji pieszej pomiędzy górnym i dolnym poziomem skarpy warszawskiej. Górny pawilon i zadaszenia peronów mają być poddane gruntownej renowacji. Pożyjemy, zobaczymy….

^*) skarpa warszawska: zwyczajowa nazwa wysokiej zachodniej skarpy wiślanej na terenie Warszawy. Biegnie z płd-wsch na płn-zach w odległości od kilkunastu metrów do kilku kilometrów od rzeki. Na odcinku przechodzącym przez śródmiejską część miasta wysokość skarpy to około 25 metrów.