Lokomotywa spalinowa jako elektrownia

Właściwie nikt nie powinien być zdziwiony tytułem tego postu. Znakomita większość lokomotyw spalinowych składa się z prądnicy napędzanej silnikiem spalinowym (prawie zawsze dieslowskim) z której prąd przesyłany jest do elektrycznych motorów poruszających koła napędowe.

W 1998 roku wschodnie pogranicze Kanady i Stanów Zjednoczonych zostało ofiarą burzy lodowej, która trwała od 4 stycznia do 10 stycznia. Intensywne opady marznącego śniegu nie tylko sparaliżowały ruch kołowy, ale i spowodowały ogromne szkody w lasach oraz uszkodzenia w infrastrukturze elektrycznej. Około 4 milionów osób pozbawionych było prądu przez okres od kilku dni do kilku tygodni. W wyniku tej klęski żywiołowej zmarło 35 osób (28 w Kanadzie), a szkody materialne zostały wycenione na 5–7 mld USD.

^{Obszar dotknięty burzą lodową w styczniu 1998 (źródło: NormanEinstein,Wikipedia)}

Jedną z miejscowości która została bez prądu było czterdziestotysięczne miasto Boucherville w prowincji Quebec. Oznaczało to, że – między innymi – władzom miasta było bardzo trudno planować i koordynować akcję ratunkowa, czy zaoferować jakąkolwiej pomoc mieszkańcom. Burmistrzyni Francine Gadbois wpadła na pomysł, by wypożyczyć lokomotywę spalinową od Canadian National Railway, ustawić ją w mieście i używać jako elektrownię do chwili naprawy sieci elektrycznej. Zarząd kolei zgodził się na to rozwiązanie, lokomotywa typu M420W została dźwigiem zdjęta z torów przechodzących przez miasto, i o własnych siłach, po jezdni a nie po szynach, przejechała kilkaset metrów pod budynek ratusza.

^{Lokomotywa na ulicy w Boucherville (foto: u/N_dixon, Reddit)}

Po odpowiednim ustawieniu nastawnika (odpowiednik skrzyni biegów), generator w lokomotywie produkował prąd zmienny o napięciu 110V i częstotliwości 60Hz, co było (i jest) kanadyjskim standardem. Od lokomotywy do czterech budynków władz miejskich poprowadzono kabel, i w ten sposób biura i inne pomieszczenia mogły pracować. Nie tylko organizowanie i koordynowanie akcji ratunkowej stało się możliwe, ale też było to miejsce gdzie mieszkańcy mogli się ogrzać i dostać ciepły napój czy posiłek.

Oto film o tej operacji (komentarz po francusku):

Gdy w końcu naprawiono linie przesyłowe i przywrócono dostawy prądu, lokomotywa odbyła drogę powrotną w ten sam sposób – najpierw po ulicy do przejazdu kolejowego, gdzie dźwig wstawił ją z powrotem na szyny. Oczywiście koła lokomotywy, ważącej ponad 120 ton, wyrzeźbiły głębokie koleiny w jezdni, którą na wiosnę trzeba było wyremontować.

Brawo dla burmistrzyni Francine Gadbois za oryginalny pomysł. Ale nie rozumiem jednej rzeczy: dlaczego lokomotywę trzeba było transportować w pobliże budynków które miały być zasilane prądem? Czy nie można było zostawić lokomotywę gdzieś koło torów i przeciągnąć dłuższy kabel??